Een gedenksteen die meer dan een halve eeuw in het trappenhuis van de Haarlemse V&D hing, is zoek. De plaquette is geplaatst ter ere van Dirk van der Linden, een soldaat die in mei 1940 sneuvelde bij gevechten rond Den Haag. Na het faillissement van V&D is de plaquette aan een stichting overdragen en vervolgens zoekgeraakt.
Iconische steen
Het was een iconische zwarte steen met gouden letters die bij zo’n beetje elke winkelende Haarlemmer in het geheugen stond gegrift. ‘Ter herinnering aan onze gesneuvelde collega Dirk v.d. Linden,’ las je als je er aan voorbijging. Decennialang hield de plaquette – ondertekend door ‘het gezamenlijk personeel der firma Vroom en Dreesmann Haarlem’ – de gedachte levend aan een vriendelijk ogende, bebrilde jongeman die op 10 mei 1940 deelnam aan de heroïsche poging om Den Haag, waar de koninklijke familie nog resideerde, uit handen van de overal neerdalende Duitse parachutisten te houden.
Geliefde collega
De geboren Haarlemmer Van der Linden stierf al op de eerste gevechtsdag, in de buurt van de zogeheten Belvédère, een kunstmatige heuvel bij Loosduinen waar de Duitsers een mitrailleurpost hadden ingericht waarmee ze grote verliezen toebrachten aan het jagersbataljon waar Van der Linden mee oprukte. Hoe geliefd de 23-jarige verkoper bij zijn collega’s was, bleek korte tijd later. Na een inzamelingsactie had het personeel een fraaie gedenksteen laten vervaardigen die al in juli 1940 op de trapopgang van de tweede etage van het monumentale winkelpand aan de Grote Houtstraat prijkte.
Plaquette overgedragen
Na het faillissement van V&D in december 2015 belandde de plaquette als een curieus object in de boedel van het warenhuisconcern. Op 10 mei 2016, precies 76 jaar na de dood zijn oom Dirk, haalde neef Ab Zandstra de gedenksteen van de muur. In overleg met de curatoren en de familie was besloten de plaquette over te dragen aan de Stichting Militaire Erehof uit Den Haag, een club die zich inzet voor de nagedachtenis van de 167 militairen die omkwamen tijdens de ‘vergeten’ Slag om de Residentie.
Laatste rustplaats
Het leek erop dat hiermee een natuurlijke laatste rustplaats voor de plaquette was gevonden maar Ab Zandstra vreest dat de steen van zijn oom verloren is gegaan. Omdat van de afspraak om de steen permanent tentoon te stellen niets terechtkwam, wilde hij de plaquette weer terug. ‘Maar helaas geeft de Stichting geen enkele reactie op mijn diverse verzoeken,’ schrijft Zandstra in een brief waarmee hij onlangs de hulp van B&W in Haarlem in heeft geroepen om de steen ‘van deze onbekende maar o zo belangrijke Haarlemmer’ terug te vinden.