Zijn bedrijf creëerde een schuld van 695 miljoen euro. Na het faillissement deden zijn voormalige bankrelaties aangifte van oplichting – tot zijn verbazing en verbijstering.
Deze week begon de rechtszaak tegen vastgoedbaron Ger Visser van Eurocommerce die heel graag wil uitleggen hoe het werkelijk zat. Heeft hij valse handtekeningen gezet? Zeker, en wel met medeweten van de bank.
Faillissementsfraude
In 2012 kwam er een bruusk eind aan de tot dan toe zo glorieuze loopbaan van Ger Visser, 63 inmiddels. Zijn bedrijf zeeg ineen, hij werd gearresteerd, belandde (kort) in de cel en werd persoonlijk failliet verklaard. Het voormalige Quote-500 lid raakte zijn Porsche en Ferrari kwijt maar, hij resideert nog altijd in zijn villa in het Gelderse dorp Gorssel. Ook over dit huis woedt een juridische strijd. Visser heeft echter andere zaken om zich druk over te maken. Hij moet zich verdedigen tegen het OM dat hem van bedrieglijke bankbreuk en faillissementsfraude beticht en 36 miljoen vordert. In de media haalde hij de laatste jaren al een paar keer flink uit. ‘De banken waren volledig op de hoogte van alle zaken. Ze hebben me willens en wetens kapot gemaakt,’ verklaarde hij strijdlustig. Weet hij de edelachtbaren van de Almelose rechtbank, waar zijn zaak dient, te overtuigen van zijn verhaal?
Ultieme vastgoedbaron
Visser gold als de ultieme vastgoedbaron. Kantoren bouwen en verhuren, dat was de business die hij veertig jaar lang bedreef. Dankzij de Olympische springpaarden die hij jarenlang sponsorde, waaronder een hengst die in 2012 tijdens de Spelen in Londen twee keer zilver behaalde, groeide Eurocommerce uit tot een begrip. In de Britse hoofdstad kon Ger Visser zich maar even in een zilveren gloed baadden. De champagne in het glas van ruiter Gerco Schröder tintelde, in de lucht boven zijn bedrijf was iedere sprankeling verdwenen. Tussen 2006 en 2010 waren de schulden van Eurocommerce gestegen van 215 naar 730 miljoen euro. Afwachten tot de markt zich zou herstellen, was voor de banken geen optie meer. De Rabobank voorop, die driehonderd miljoen had uitstaan, eisten de banken hun leningen op. Visser bedelde om tijd. Het geld zat in de stenen, er stond voor een miljard aan kantoren op de balans, er kwamen nog miljoenen aan huuropbrengsten binnen en hij kon panden afstoten, verkopen. No mercy, luidde de reactie. Het was einde verhaal voor Eurocommerce.
Valse handtekeningen
Tijdens de eerste zittingen van de rechtszaak, die op 7 november begon, blijkt dat Visser er niet op uit is de zaken mooier voor te stellen dan ze waren. Valse handtekeningen zetten? Zeker, daar heeft hij zich aan bezondigd. Meerdere keren zelfs. Waarom? Om een bankdirecteur te beschermen, die was er van op de hoogte. Valse huurcontracten opgesteld? Side-letters? Verborgen afspraken. Visser erkent het allemaal ruiterlijk: ‘In het vastgoed de normaalste zaak van de wereld.’ Over de verdachtmakingen van faillissementsfraude – een miljoenenschenking aan zijn vrouw, het voor een habbekrats van de hand doen van de inboedel van een hotel aan zijn dochter en zijn paarden aan zijn zoon – blijft hij vager. De komende tijd moet ook over deze kwesties uitsluitsel over brengen. De rechtbank heeft twee weken gereserveerd voor de zaak. Uitspraak volgt op 16 december.