De financiële wereld houdt de adem in. Net als in 2007 staat een van ’s werelds grootste banken, Credit Suisse, op omvallen. Niet door corona, niet door de gasprijs maar door hebberigheid. Inmiddels is 16 miljard aan beurswaarde in rook opgegaan, deze week zakte het aandeel tot een laagterecord. Stort een mogelijk faillissement van Credit Suisse de financiële sector in een volgende kredietcrisis?
Zwitserse vermogensbeheerder Credit Suisse staat op omvallen
In Zürich waart momenteel een wrang grapje rond: het aandeel Credit Suisse kost nu minder dan een kop koffie in Henrici, een gerespecteerd etablissement waar naar verluidt de beste koffie van de stad wordt bereid. Vanaf € 5 kun je je er door de beste barista’s laten bedienen. Een aandeel Credit Suisse, dat maandag met € 3,67 sloot op de laagste koers ooit, kost nog minder. Achter de bijtende humor gaat een bittere overlevingsstrijd schuil. Want Credit Suisse, de op één na grootste bank van Zwitserland, de op veertien na grootste vermogensbeheerder van de wereld, staat op omvallen.
Ordinaire hebberigheid duwt sjiek Credit Suisse naar rand afgrond
Dat een bank van wereldfaam, een bank uit het land van het beroemde en beruchte bankengeheim, het land van de steenrijke onkreukbare stabiele Zwitsers in verband kan worden gebracht met het woord ‘faillissement’ grenst al aan het ongelofelijke. Maar nog ongelofelijker is de oorzaak van de misère. Het komt niet door de gasprijs, het komt niet door corona, nee, het komt door het fenomeen waar u en ik bij tijd en wijle allemaal aan lijden. Bezitsdrang, altijd weer meer, meer, meer willen. Met flitsende presentaties zijn twee gewiekste investeerders erin geslaagd dollartekens op de ogen van ijdele Zwitsers te projecteren.
Goedgelovig Credit Suisse tuinde in het verhaal van Australische boer
De ene boosdoener is Greensill Capital. Deze Australisch-Britse financieringsmaatschappij ging in maart dit jaar zelf al op de fles. Minder dan twee jaar geleden werd Greensill nog op 3,5 miljard dollar gewaardeerd. De New York Times betitelde het bankroet van Greensill als een van de meest spectaculaire ineenstortingen van de laatste tien jaar. Grootste slachtoffers: de Japanse Softbank, de Britse staaltycoon Sanjeev Gupta en Credit Suisse. Zij tuinden in het verhaal van een Australische boer die kwam vertellen dat hij een gaatje in de markt had gevonden.
Risk managers Credit Suisse negeerden signalen
Het idee is eigenlijk heel simpel, zei deze Lex Greensill uit het stadje Bundaberg dat een paar honderd kilometer boven Brisbane ligt. Bedrijven willen zo laat mogelijk betalen voor hun voorraden terwijl leveranciers zo snel mogelijk betaald willen worden. De oplossing? Supply chain financing. Een veelvuldig toegepast vorm van voorfinanciering waar Greensill nog iets aan toe aan toevoegde. Hij bundelde de vorderingen van leveranciers tot een aantrekkelijk pakketje, tot een short term asset dat beleggers konden kopen. Zoals Lehman struikelde over de op een vergelijkbare manier verpakte rommelhypotheken, zo viel Greensill over de facturenpakketjes. Alarmbellen, red flags, knipperlichten – ze gingen af, ze wapperden en ze seinden maar de risk managers bij Credit Suisse negeerden de signalen. En nu eisen de klanten aan wie ze het schuldpapier van Greensill verkocht, waaronder het Noorse staatsoliefonds, miljarden terug.
Credit Suisse moest verliezen miljardair compenseren
Ook bij de propositie van de andere boosdoener, investeringsmaatschappij Archegos Capital Management van de Amerikaans-Koreaanse miljardair Bill Hwang, werden de duurbetaalde risk managers verblind door de almaar groeiende dollartekens in hun ogen. Toen het aandelenfonds Archegos in het voorjaar van 2021 verliezen begon te lijden en Hwang onverwacht niet in staat bleek de verliezen te compenseren, moesten Morgan Stanley, UBS én Credit Suisse daarvoor opdraaien. Gevalletje even vooraf de kredietwaardigheid checken.
Topman Credit Suisse: ‘Wij beleven een kritiek moment’
De topman van Credit Suisse, Thomas Gottstein, heeft al het veld moeten ruimen. De nieuwe topman, Ulrich Körner, windt er geen doekjes om. Een paar dagen geleden erkende hij dat Credit Suisse ‘een kritiek moment’ beleeft. Körner gooit er strategiewijzigingen en herstructureringsplannen tegenaan maar beleggers raken tot dusver niet onder de indruk. Eind deze maand, bij de presentatie van de cijfers over het derde kwartaal, gaat hij opnieuw een poging doen het vertrouwen terug te winnen. Als Credit Suisse, een systeembank die in feite ‘too big to fail is’, het niet redt zal er volgens analisten een domino-effect optreden: in binnen- en buitenland zal de ene na de andere financiële instelling zijn aan de Zwitserse bank gerelateerde bezittingen moeten afschrijven - met alle gevolgen vandien.