Het zal niet lang meer duren of de ene deurwaarder gaat bij de andere langs om deze aan te sporen een rekening te betalen. In De Telegraaf meldt een ingewijde dat de helft van de kantoren niet aan de solvabiliteitseisen zou voldoen.
Cowboys die verjaarde facturen innnen
Eigenaren van een deurwaarderskantoor of incassobureau zijn dezer dagen niet te benijden. Eind vorige week verscheen er een rapport waarin incassobureaus werden afgeschilderd als cowboys die te hoge kosten rekenen en onterechte of verjaarde facturen proberen te innen. Wie weigert te betalen wordt niet zelden bedreigd, uitgescholden of ziet zijn privacy geschonden. Incassobureaus konden zich niet verweren door de afzender van het onderzoek weg te zetten als leveranciers van broddelwerk. De studie is uitgevoerd door de Autoriteit Consument & Markt (ACM), het overheidsorgaan waar de Consumentenautoriteit, de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) en de OPTA sinds 2013 in zijn opgegaan. De ACM valt onder verantwoordelijkheid van het ministerie van Economische Zaken. Alvorens zijn ongezouten oordeel te vellen analyseerden de onderzoekers van de ACM vierhonderd incassobrieven en voerden ze tal van gesprekken met rechters, schuldhulpverleners en andere experts. Kortom, de aanval op de incasso-industrie, waar jaarlijks tien miljard euro in omgaat, is gedegen onderbouwd.
Deurwaarder stal van klantenrekening
Deze week zijn de deurwaarders aan de beurt. De Amsterdamse gerechtsdeurwaarder Paul van Roon wist de aandacht op zijn beroepsgroep te vestigen nadat De Telegraaf berichtte dat hij door de rechtbank uit zijn ambt is gezet. Van Roon wendde 1,2 miljoen euro van een klantenrekening aan om de tekorten van zijn eigen kantoor weg te werken. Het voorbeeld van Van Roon staat niet op zichzelf. Eerder dit jaar werden twee deurwaarders uit Noord-Holland, Kees Wijers uit Haarlem en Ron Wijburg uit Purmurend, wegens hetzelfde vergrijp geschorst. Tel de onthutsende conclusies van het ACM-rapport bij deze zaken op en wordt zonneklaar dat de gehele incassobranche zich diep in de financiële nesten heeft weten te werken. In de afgelopen jaren werden diverse bedrijven al getroffen door een faillissement, kleine maar ook grotere ondernemingen zoals CreditForce Professionals bv uit Houten dat in juli 2013 onderuit ging, het Algemeen Financieel Incassobedrijf uit Leeuwarden dat al sinds 1948 actief was en het Eindhovense Credit Yard bv, beter bekend van haar dochterbedrijf Inkasso Unie, dat in het voorjaar van 2014 de deuren sloot.
Shake-out
De malaise is ten dele het gevolg van een natuurlijke shake-out. Het aantal incassobureaus is de laatste vijf jaar explosief gestegen, menige brodeloos geworden sportschoolhouder plaatste bij wijze van spreken een bord in de tuin en begon facturen te verzamelen die hij op no cure no pay-basis ging innen. Waren er in 2001 579 incassobureaus, inmiddels zijn het er meer dan 850 – een groei die volgens een trendrapport van ABN Amro vrijwel geheel is ontstaan door de aanwas van eenmanszaken. Hoewel het aantal deurwaarders – in tegenstelling tot eigenaar van een incassobureau geen vrij beroep – rond de vierhonderd bleef schommelen, hebben ook zij het moeilijk. Door de grotere concurrentie en de druk op de tarieven is het inningsrisico geleidelijk van de klant naar de branche verschoven. Daarnaast zijn de griffierechten gestegen waardoor burgers en bedrijven er vanaf zien naar de rechter stappen om een vordering van een paar honderd euro te laten innen: het aantal beslagleggingen is fors gedaald. Inmiddels zouden tientallen deurwaarders technisch failliet zijn.